"niet meten verklaring"

[Peter J.]

Indien een bewoner van een woning aanpandig gelegen van een horecabedrijf een zgn. niet meten verklaring heeft getekend en hij trekt deze in bestaat er dan iets van een overgangsermijn? of gelden dan de voorschriften van aanpandig woningen direct?

[Geluidforum]

Een niet-meten verklaring betekent dat hij geen toestemming geeft om te meten of dat hij geen aanspraak zal maken op rechten aangaande de geluidsproductie van een naburig bedrijf? Vroeger gebeurde zoiets wel eens voor woningen die werden gehuurd aanpandig of boven horeca-gelegenheden (en dan vaak eigendom waren van de café-baas).

Ik heb me altijd afgevraagd of dergelijke rechts-beperkende afspraken überhaupt mogen...

Er zijn vast specialisten hier die er meer over kunnen zeggen. Even geduld dus!
_________________
- Ook ú kunt (als geregistreerd gebruiker) beschikken over een onderschrift - Klik hier
- Voor vragen en opmerkingen aan de beheerder, mail naar geluidforum@gmail.com

[R. Den Ridder]

Wetgeving gaat altijd voor privaatrechtelijke afspraken.

Als een cafebaas probeert iemand uit huis te zetten wegens contractbreuk vanwege het feit dat de overlast toch wordt aangekaart kan degene die uitgezet dreigt te worden zich beroepen op het nietig zijn van de afspraak aangezien deze ingaat tegen wat bij wet is vastgelegd.
is volgens mij zelfs in het huurrecht vastgelegd:

De verhuurder moet de huurder vrijwaren tegen rechtsstoornis door derden (art. 7:211 juncto (in combinatie met) art. 7:204 lid 2 BW).: wanneer de verhuurder in zijn gebruik van de gehuurde zaak wordt verstoord, is er sprake van een gebrek (art. 7:204 lid 3 BW). Nadat de huurder het hem heeft meegedeeld, is de verhuurder verplicht zich in een rechtsgeding tussen de huurder en een derde te voegen, om de belangen van de huurder te verdedigen (art. 7:211 lid 1 BW). De huurder blijft wel procespartij (art. 212 Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering).

[R. den Ridder]

Ergo: heel de afspraak heeft geen enkele waarde, en is vooral gebaseerd op bangmakerij. of je je echter gedonder met de (vaak op de hand van de horeca zijnde) verhuurder wil is een belangrijke afweging.

[Peter J.]

Ik kom nog eens terug op het onderwerp. In onderhavig geval gaat het om een controlemeting bij een horecabedrijf met daaraanpandig een woning met een andere eigenaar. Volgens het Activiteitenbesluit gelden de normen in aanpandige woningen niet als de eigenaar geen toestemming geeft om binnen te meten. Hoe zit het nu als de eigenaar in eerste instantie geen toestemming geeft en bv. over enkele jaren gaat klagen en alsnog toestemming geeft om te meten. In de tussentijd heeft het horecabedrijf diverse voorzieningen getroffen om op andere meetpunten aan de geluidvoorschriften te voldoen.

[Eric Desart]

Ik vind dit een boeiend probleem.

Hier zit een duidelijk verschil tussen Nederland en België.
In Nederland vervalt een klacht wanneer de controlerend of bevoegd ambtenaar geen toegang krijgt tot de woning van de klager in functie van controlemetingen.

Wat hier dan gebeurt bij latere verandering van idee van betrokken bewoner of eigenaar lijkt mij niet duidelijk. Als dit over dezelfde rechtspersoon gaat zou ik mij kunnen voorstellen dat de rechter hierover dient te beslissen in functie van motivatie hiervan (maar is aan rechtsexperts om dit uit te maken). Echter kan dit ook gewoon een nieuwe eigenaar of bewoner zijn.

In België kan je geen afstand nemen van je rechten ter zake. Die klacht blijft ten allen tijde bestaan, of er nu kan/mag gemeten worden of niet. Dit kan leiden tot patstellingen. De wet stelt dat je buren geen geluidsoverlast (te beoordelen) mag veroorzaken, en dat blijft zo. Weigering tot toegang neutraliseert die rechten niet. Dat ding blijft dus in de schuif liggen, omdat het ook niet kan gecontroleerd worden.

Dit kan leiden tot vreemde situaties:
Een café bezit in een appartementsgebouw een aantal appartementen rondom het café dat ook eigendom is van de uitbater. Eigenlijk functioneren die appartementen als geluidsbuffer.
Alleen tijdens het weekeinde en speciale feestdagen (meestal 's avonds) is er sprake van geluidsoverlast. Voor de rest is het een groot maar relatief rustig praatcafé.
Ter goeder trouw, en om het bovenliggend appartement te beschermen tegen verval (vocht, gebrek aan verluchting), zoekt caféuitbater een huurder om tegen behoorlijk sterk verlaagde prijs dit appartement te verhuren, onder de directe, en in het huurcontract duidelijk beschreven voorwaarde dat deze lage huur gekoppeld is aan mogelijk geluidsoverlast op bepaalde dagen.
Samenvatting: Een potentiële huurder krijgt de beschikking over een appartement ver beneden de normale markt-huurprijs onder de de duidelijk omschreven voorwaarde dat hij in ruil hiervoor op beperkte tijdstippen enige geluidsoverlast op de koop toe neemt.
Dus de huurder doet gehandtekend en bewust afstand van een aantal rechten in ruil voor geldelijk gewin.

Dit zou een goede oplossing kunnen zijn in het belang van beide partijen. Voorbeeld studenten die er in het weekend nooit zijn, iemand met een beperkt inkomen die hierdoor een appartement kan huren dat voor hem anders niet haalbaar kan zijn en daarvoor een beperkte overlast op bepaalde tijdstippen voor lief neemt enz.

Een dergelijke overeenkomst is hier wettelijk ongeldig.
Ik heb de situatie praktisch meegemaakt: De café-uitbater verhuurt appartement onder de beschreven voorwaarden. De huurder zich bewust van zijn rechten, begint vanaf een van de eerste weekenden te klagen. Gevolg politiebezoeken, PVs, tot zelfs sluiting tijdens commercieel belangrijke eindejaarsdagen enz.
Dit leidt tot regelrechte chantage. Alleen in ruil voor zwarte betaling (uiteindelijk zelfs hoger dan de huur die hij betaalde) klaagt de huurder niet. De huurwetgeving beschermt de huurder in sterke mate (je kan die niet zomaar op straat zetten). Dus de lage huurprijs bleef wettelijk geldig, de gehandtekende acceptatie van beperkte overlast (in ruil voor deze lage huurprijs) was van generlei wettelijke waarde.

Ik heb door een gespecialiseerd jurist laten nakijken of er op gelijk welke wijze een contract te bedenken was dat een dergelijke situatie rechtsgeldig kon maken. Het kan hier gewoon niet. Je kan hier geen afstand doen van je rechten.

Je kan vinden dat dit stom is aangezien hier meerdere situaties denkbaar zijn waarin een dergelijke overeenkomst, ter goeder trouw, in het belang van beider partijen kan zijn.

Daarom was ik destijds benieuwd hoe dit in Nederland opgelost werd.
En hier vertel ik gewoon een verhaal zoals het mij verteld werd door Nederlanders zonder dat ik dit persoonlijk kan checken (even in grove lijnen):
In Nederland kunnen horeca-uitbaters (meestal discos) die zich bewust zijn van potentiële overlast door hen zelf veroorzaakt, een document laten tekenen (vermoedelijk zo'n niet-meten verklaring of iets dergelijks) door potentiële klagers dat zij toegang tot de woning weigeren voor eventuele controlemetingen (waardoor dus een potentiële klacht vervalt inzake overlast). Vermoedelijk/mogelijk staat hier dan een vergoeding tegenover.

Je zou kunnen stellen dat dit een oplossing is voor een probleem dat in België onoplosbaar blijkt. Echter kan je hier ook bij bedenken dat het niet zo slecht is dat je geen afstand kan doen van je rechten.
Stel in Nederland komt een disco-uitbater op zeer vriendelijke manier vragen om zo'n document (niet-meten verklaring) te tekenen, vergezeld van 2 uit de kluiten gewassen buitenwippers, die daar braaf, met onschuldige gezichten, niets anders staan te doen dan als bedekte doorslaggevende argumenten te dienen.
Uiteindelijk kan dit om zeer grote omzetten gaan die te verdedigen zijn, of immense investeringen die liefst dienen vermeden of omzeild te worden.

[Peter J.]

Hier gaat het niet om een woning dat verhuurd wordt door een horeca ondernemer maar door een derde (die geen relatie heeft met het horecabedrijf). De vraag blijft hoe ga je als bevoegd gezag om met het feit dat de bewoner geen toestemming geeft om het binnenniveau te meten zodat de horeca-ondernemer voorzieningen kan treffen. de horeca-ondernemer zou dan in eerste instantie voorzieningen kunnen treffen gebasseerd op de brochure van SBR "horecalawaai de baas". Als de bewoner vervolgens gaat klagen en ineens wel toestemming geeft om te meten bestaat de kans dat de horeca-ondernemer nog meer voorzieningen moet treffen (en dus kosten moet maken).

[Eric Desart]